เมื่อวันที่ 26 พฤษภาคม 2565 นายวสันต์ ภัยหลีกลี้ กรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ  และนางสรวงมณฑ์ สิทธิสมาน ที่ปรึกษาประจำคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ ประชุมร่วมกับเครือข่ายผู้มีความหลากหลายทางเพศ เพื่อหารือแนวทางการจัดงานสมัชชาสิทธิมนุษยชน : เหลียวหลังแลหน้า 20 ปี กสม. ในวาระครบรอบ 20 ปี การสถาปนาองค์กรคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ (กสม.) ซึ่งได้กำหนดประเด็นในการดำเนินงาน 5 ประเด็นคือ ประเด็นกระบวนการยุติธรรมทางอาญา ประเด็นสิทธิชุมชนและสิ่งแวดล้อม ประเด็นสถานะบุคคล ประเด็นสถานการณ์โรคโควิด 19 กับกลุ่มเปราะบาง และประเด็นความหลากหลายทางเพศ
          ผู้แทนเครือข่ายได้นำเสนอประเด็นการขับเคลื่อนที่มีความน่าสนใจ คือ สมรสเท่าเทียม การจัดทำกฎหมายรับรองอัตลักษณ์ทางเพศสภาพ การแสดงออกทางเพศ และคุณลักษณะทางเพศ และมีประเด็นท้าทายที่ควรดำเนินการ คือ ความตื่นตัวของเยาวชนที่ออกมาขับเคลื่อนในงานของผู้มีความหลากหลายทางเพศ และอัตลักษณ์ทางเพศที่มีความลื่นไหล ซึ่งต้องมีการสื่อสารเพื่อให้สังคมได้รับรู้และเข้าใจ ที่ประชุมได้ให้ความเห็นว่า การขับเคลื่อนเรื่องต่าง ๆ ที่ต้องดำเนินงานร่วมกับคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ ต้องครอบคลุมประเด็นสถานการณ์ชุมชนที่ผู้มีความหลากหลายทางเพศเผชิญ ไม่ทิ้งคนในชุมชนความหลากหลายทางเพศกลุ่มใดกลุ่มหนึ่งไว้ข้างหลัง ทั้งนี้ ได้กำหนดให้มีการจัดเวทีเพื่อทบทวน สรุป และนำเสนอสถานการณ์สิทธิมนุษยชนของผู้มีความหลากหลายทางเพศกับการดำเนินงานที่ผ่านมาของคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ เวทีการรับฟังความคิดเห็น (Public Hearing) ร่างกฎหมายรับรองอัตลักษณ์ทางเพศสภาพ การแสดงออกทางเพศ และคุณลักษณะทางเพศ ในเดือนกรกฎาคม – สิงหาคม 2565 และร่วมออกแบบกิจกรรมในเวทีของกลุ่มหลากหลายทางเพศ ในการจัดงานสมัชชาสิทธิมนุษยชน : เหลียวหลังแลหน้า 20 ปี กสม. ซึ่งจะจัดประมาณปลายเดือนสิงหาคม/ต้นเดือนกันยายน 2565
          เครือข่ายตัวแทนผู้มีความหลากหลายทางเพศที่เข้าร่วมประชุมและมีส่วนร่วมในกระบวนการออกแบบการจัดงานสมัชชาสิทธิมนุษยชน ในประเด็นความหลากหลายทางเพศ ประกอบด้วย มูลนิธิเพื่อสิทธิและความเป็นธรรมทางเพศ โครงการส่งเสริมสุขภาวะและลดช่องว่างในการเข้าถึงบริการสุขภาพของคนข้ามเพศในประเทศไทย มูลนิธิเพื่อนพนักงานบริการ มูลนิธิซิสเตอร์ มูลนิธิเครือข่ายเพื่อนกะเทยเพื่อสิทธิมนุษยชน สมาคมฟ้าสีรุ้งแห่งประเทศไทย ซึ่งเป็นเพียงส่วนหนึ่งในการร่วมออกแบบการจัดงาน และจะมีการสื่อสารเพื่อให้ชุมชนผู้มีความหลากหลายทางเพศอื่น ๆ ได้มีส่วนร่วมในการทำงานกับคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติต่อไป